Anouck De Ripainsel: optimisme en drive voor de RYCB-zeilschool

Naast haar rechtenstudies in Leuven en een reeks straffe prestaties in de RS Aero-klasse, vindt Anouck nog tijd om haar pedagogische talenten te laten ontbolsteren als hoofdmonitor bij de RYCB-Zeilschool. Dit jaar loopt ze, om het in bedrijfstermen te omschrijven, mee met Rik Woutters die haar stap voor stap zal initiëren. Volgend jaar neemt ze de fakkel over. Hoe kijkt ze tegen die nieuwe functie aan? 

Dat zeillesgeven komt bij Anouck (20jr.) niet zomaar uit de wolken gevallen. Zowel Boris, haar vader, als Victor, haar broer, gaven al eerder zeillessen. Zeilen zit trouwens in de genen bij het gezin. Zowel vader als de kinderen passeerden in de Cadet.

De bijna klassieke instroom via de Cadet

“Van mijn zeven ging ik mee in de Cadet, “vertelt Anouck “en ik moet veertien geweest zijn, toen ik zelf ging sturen, dat ik ook lid werd bij de RYCB.” De eerste jaren waren hard maar nu -zo flapt ze het eruit- is ze maar wat blij dat ze vol heeft gehouden, met, vanzelfsprekend, de steunende dwang van thuis. “Hun leservaring gaat me nu ook van pas komen, “klinkt het overtuigd. “Ik kan zeker ook bij mijn vader terecht voor advies over organisatie. “

Intussen is het De Ripainsel-trio helemaal verkocht aan de RS Aero. Een klasse die, volgens Anouck, toelaat om aan topevents deel te nemen met een hoog competitieniveau en toch voldoende ruimte laat voor ondermeer studies. 

Jong beginnen, jong scoren

Anouck ziet veel toekomst in de zeilschoolwerking. “Het sterke is dat we jong beginnen. Zeilen is een ervaringssport. Eer je podiumkansen maakt, moet je toch al vele uren in je boot hebben gezeten. Als blijkt dat iemand talent heeft, kan die nog voor hij of zij vijftien is al in de hogere regionen scoren. Begin je op de vijftien, dan komt die basiservaring dus ook maar pas op latere leeftijd.”

Veel hangt ook af van het engagement van de ouders. Anouck gaat er van uit dat die wel meewillen als hun spruiten van bij aanvang laten blijken dat ze gebeten zijn. Vandaar dat het goed is dat de RYCB-zeilschool de klemtoon legt op een lange termijn aanpak. “Na de zeilschool zijn er talloze mogelijkheden waarmee we het talent van de zeilertjes helpen ontwikkelen: recreatief zeilen, de Midweek challenges, de Q Cup, een boot huren…” zegt ze.

Perspectief bieden

De RYCB-zeilschool beschikt volgens Anouck over alle middelen om verder te groeien. Ze ziet de succescurve van de zeilschool over tien jaar alsmaar stijgen. Natuurlijk kijkt ze uit naar een nieuwe lichting wedstrijdzeilers. “Een groot RYCB wedstrijd-team zou fantastisch zijn: hoe meer zeilers, hoe hoger het niveau. Om deze zaken te kunnen bereiken zijn gemotiveerde en enthousiaste monitoren cruciaal”. Het gaat ook over water-sport.

Anouck heeft al een wenslijst klaar. “De opleiding voor het initiator-brevet was heel erg theoretisch. Ik wil nu zo veel mogelijk praktijk opdoen.”

“Een tweede focus is samen met alle monitoren de jonge talenten verkennen maar zeker ook de ouders op de hoogte brengen van alle clubinitiatieven die de jonge zeilers verder helpen. De monitoren kunnen voor de kleefkracht in de sport zorgen.”.

Opvolging

De toekomst ziet Anouck rooskleurig in. Nu al is ze zeker dat er onder de cursisten nieuwe kandidaat monitoren zitten. “Je ziet snel dat er kinderen zijn die spontaan anderen helpen, die dingen voordoen of nog eens in hun woorden uitleggen. En voor mezelf zit de grootse lol erin om iedereen wat ik zelf fijn vind op een soepele manier te kunnen doorgeven.

Trouwens zijn zij niet de enige die groeien. Je leert zelf enorm veel uit het lesgeven. Leiderschapsontwikkeling, verantwoordelijkheid, teamwork… het zijn allemaal zaken die je hier leert. Iedere dag is bovendien een nieuw avontuur, het werk zal je nooit vervelen.”