Antwerp Challenge #5: het zeilerslabo borrelt

“Tussen de deuren” ontbolsterde zich in en rond Jachthaven Antwerpen Linkeroever tot een gevleugelde uitdrukking. Die wil zoveel zeggen als: Eventjes-gaan-zeilen-op-de-Schelde-vanaf-het-moment-dat-de-vloedsluisdeuren-openen-voor-hoogwater-tot-ze-weer-sluiten-na-hoogwater.
Het format van de Antwerp Challenge sluit hier puzzelgewijs perfect op aan. Zo perfect dat de wens van André Haerbos, notoir J/24 zeiler, werkelijkheid werd. De concurrentie van de J/24’s groeide, niet alleen in aantal, maar ook in zeiltalent.
Gegist bestek van een levendig project.

De vijfde editie van de Antwerp Challenge verdient in meerdere opzichten de titel van De Beste. De toevoeging ‘tot nu toe’ houdt niet alleen een belofte in, maar is de grondstof om de vloot en tegelijk het zeilplezier te laten groeien. En dat was de oorspronkelijke bedoeling van dit laboratorium.

Acht deelnemers, waaronder ook de ‘Kama’ -winnaar short handed in de Schelderegatta- gingen de laatste drie manches voor de oevers van de Jachthaven Antwerpen de Schelde op. De meest winderige (tot 15 kn en meer) uit een heel andere dan gewoonlijke richting: zuid-zuid oost tot zuidoost. Dus minder onder de linkeroever dan naar het midden van de Schelderede.

Staat daar nu net niet meer stroom? En loopt daar nu net niet de vaargeul? En passeerde daar nu niet meer beroepsvaart dan anders? Zonder aarzelen informeerden de RYCB-race & rescue mannen de passerende schippers, net zozeer werden de zeilers binnen de groene boeienlijn gehouden.   

Waar we het voor doen: jonge talenten ontpoppen

Bij het monitorenteam van Jenthe en Eline Verstraelen was het even schrikken bij de briefing: een baan die in wijzerzin ronde de boven- en benedenwindse boeien draaide, met een voor de windse start, tegen de stroom in. Dat hoor je in ILCA-wedstrijden nooit. De AC heeft zo haar eigen prikkels.

“Bij de oefeningen met de Royal Jack op de Schelde hadden we snel door dat de J/24 wel heel anders zeilt dan de ons meer bekende ILCA’s.” vertelt Jenthe Verstraelen.

“De jovialiteit en de medewerking in het groepje J/24’s op de steiger is heel tof. Spontaan komt iedereen iedereen helpen en adviseren. We hebben nog een weg te gaan en kijken uit naar coaches die ons de fijne kneepjes van trim en maneuvers kunnen bijbrengen.”

“Met de baan en het format hebben we geen moeite. Behalve als je een inschattingsfout maakt en bij de boei terug moet, dan moet je wel achter het pak langs en verlies je alle plaatsen.”

Jenthe Verstraelen / RYCB Monitorenteam / Royal J (-eugd)

Waar we het ook voor doen: wat minder jonge talenten

De ‘Junior”, zeilnummer SWE 31 is dé nieuwkomer in de Antwerpse J/24 vloot. De crew bestaat uit Bert, Dirk en Anton De Bock en Dirk De Mesel. Net voor de start kruidt de lucht rond de boot naar WD40-geur en worden allerhande spullen op de ponton gedumpt. Iedere gram te veel is ‘trop’. Het kwartet neemt een loeistart in reeks één en gaat vrijwel ongehinderd op de finish af. Het eerste paaltje is binnen.

The new kids on the block krijgen het moeilijker in de volgende manches. Ze ondervinden meet een knal waarom er een mast met een KLYC Wimpel tegen de rietkraag staat. Die markeert een onderwaterobstakel, zoals die oude helling genoemd wordt.

De confrontatie met het staal en de kiel snijdt bij iedereen eventjes de adem af. Gauw is de routine herpakt, de Juniors laten zien hoe je een J/24 zeilt.

Meestertacticus

Carl Winters stuurt de Royal Jack, de witte, vers aangekochte J/24 van de RYCB, in koppositie naar de finish van de twee volgende manches. Roel Ysewyn tovert met lijnen en schoten. Ze weten de juiste startpositie in te nemen en pareert iedere zet, door op de juiste plaats, op het juiste moment voorrang te kunnen nemen. Ondanks een afgebroken joy stick.

In dit deel van het AC-verhaal steekt plots de TCF de kop op. Want Yves en Didier Anrys plus crew scoren met hun Kama een tweede stek in manche twee.

Gaat de Kama, een UFO 34 voet, met zijn overlappende genua  moeizamer overstag dan de J’s die allemaal met hun kruisfok zeilen, dan maakt zij veel goed met op de juiste plek starten en bootsnelheid te laten voorgaan op hoogte halen.

Over de combinatie eenheidsklasse vs. handicap in deze challenge zullen dit najaar nog wel een paar diepgaande gesprekken gevoerd worden.

Allemaal helden

Bruno Van Cant haalt deze keer zijn buitenboordmotor staart wel uit het water en draait mee aan de kop van de vloot. Wat een tweede stek in de derde en in de laatste manche oplevert. Een manche die overigens nog net binnen de schemertijd eindigt.
Wie nog maar durft Lichtjes van de Schelde te neuriën, heeft een rondje aan de bar aan zijn been. Patron?

André Haerbos schudt na manche één de reef eruit, maar raakt al bij al niet op dreef. Idem aan boord van de Jachthaven Antwerpen, waar Paul Saeys er alles aan doet om de uren training ‘tussen de deuren’ te verzilveren, maar het mag niet baten.

Trofeeën

De prijsuitreiking verloopt nonchalant. Er waren dit jaar elf boten op het appel, de explosie van de J/24 is een feit en, had er in de derde AC manche iets meer wind gestaan, dan hadden de deelnemers in de gemeten klasse nog meer kansen gehad. Een Waarschip 660 lijkt hiervoor gemaakt.

Winnaars na 10 manches Antwerp Challenge

1: Jachthaven Antwerpen – J/24 // Paul Saeys, Maarten Torremans en team

2: Royal J // Carl Winters – JJ/24 – Jenthe Verstraelen (7 gevaren manches)

3: Nandou // Sebastian Steinbarth – Saffier SE 27 Leasure (7 gevaren manches)

Neveneffecten bij zonsondergang

Voor het eerst kwamen er spectator boats op het water, gaande van een volbloed jacht vol supporters, tot een vouwboot en een opblaasbootje. Het publiek in de clubs genoten van het spektakel, volgens omstaanders moet er een trofee komen voor de meest deskundige, dan wel absurde commentaar. Op rechteroever bleven er ook aardig wat kijkers staan.

En dan de J/24 vloot. Acht in de races, één aan de wal, één te koop (De Jawadde), twee in de onvolprezen pipeline voor aankoop. 2024 barst van de beloften.

In de RYCB Clubavond van woensdag 27 september wordt er vast dieper op ingegaan hoe de toekomst van de vloot er uitziet.
Zeker met de kansen die het Open Nederlands J/24 kampioenschap plus de maandelijkse Wintersprinter wedstrijden op het Veerse Meer bieden. (Oostwatering/ WSV De Arne)

Goesting doen krijgen

De bedoeling om jonge Galgenweel zeilers met de J/24’s kennis te laten maken met kielbootzeilen op de Schelde krijgt vorm. Rond Jenthe ontstaat er een groepje van vier/vijf zeilers en hij is ervan overtuigd dat nog meer monitoren tijd gaan maken om aan boord te komen. “We gaan die kennismaking met die boot en die manier van varen op getijdewater niet forceren,“ zegt Jenthe.

Dus kijkt hij uit naar verdere testvaarten en naar een betere organisatie van de ploeg. Alle coaching en medewerking met andere zeilers is daarbij welkom. Daaruit ziet Jenthe dan wel een competitief Monitorenteam ontstaan dat klaar is voor het volgende Antwerp Challenge seizoen. En meer en verder.

“Citius, Altius, Fortius – Communiter” Hallo Google translate?

Niets komt vanzelf, behalve pech

Had zowel de Antwerp Challenge; de J/24 groei als de bemanningsdynamiek gekunnen zonder de extra inzet van het RYCB-Race & rescueteam? Zie wedstrijdleiding, zie boeien leggen, zie supervisie van het scheepvaartverkeer. Het was ook niet mogelijk geweest zonder het initiatief van Sebastian Steinbarth, Pierre Philippe Gillard, en de support van Philippe Saen, Roel Ysewyn en Paul Saeys. Et les autres.

(*) Antwerp Challenge #4 – alias de Forten etappe naar en van Lillo – werd geannuleerd. Er was geen afmeermogelijkheid in Lillo om te wachten op de stroomkentering en de wind was te flauw.

Tekst & Foto’s PDJ