De Corinthian benadering van La Giraglia

Het begon met: als we nu eens de ‘La Giraglia’ zouden zeilen?

Gaandeweg groeide een groep kennissen uit tot een hecht team dat alles gaf voor de best mogelijke prestatie in de legendarische Rolex Giraglia lange afstandsrace tussen Saint Tropez en Genua op de Middellandse Zee. Ze huurden een Swan 45, lieten zich coachen, smeten alle talenten aan boord en realiseerden een uniek zeilproject.

Onderschat nooit de invloed van Auntie Beeb. De reportage op de BBC -waar de Britten over praten alsof het hun tante is- over de Rolex La Giraglia race ging recht naar het hart van zeilers. De legendarische koers tussen Frankrijk en Italië, tussen het -in 1953 nog net niet mondaine- Saint Tropez -Frankrijk- en Genua -Italië- is vandaag the race to sail van de Middellandse Zee. Antoon Van Coillie, een man die nooit stil kan zitten als het over zeilen gaat, zag er meteen de uitdaging in om met sailminded vrienden aan deze offshore in de Med deel te nemen.

Het is, zo zegt hij, een gecondenseerde formule in een tot de verbeelding sprekend klimaat en dito omgeving in een picco bello ambiance. Evidemment.

Bij de contacten bleek snel dat er meer in het project school dan gedacht. Want als de feitelijke Antwerp Corinthan Sailing Club niet laatst eindigen in de race, dan zijn teamvorming en training essentieel. En de RYCB-wimpel wapperde dapper mee.

Het project groeide naarmate Antoon meer kennissen over dit idee sprak. “Ik heb zelfs geen loodzware sollicitatie uitgeschreven.” Zegt hij. “Maar wel geregeld Schackleton moeten parafraseren: Agreeable persons wanted for sail race in the Med. Teamspirit required. No wages, no privacy, possibly wet & cold, seasickness not excluded, long hours of watches, sleep when you can. Tiring. Safe return expected. Fun and recognition in event of success.^”.

Antoon bleef vanaf de opstart in juli 22 het ankerpunt van het project, dus gaf hem dat de mogelijkheid om bij elkaar passende persoonlijkheden aan te spreken. In september daarop maakten ze de eerste afspraken.

Het team

• Antoon van Coillie (initiatiefnemer): BLOSO, RYA day instructor, brevet Jachtman, Vaurien,  Caravelle, Snipe, Fireball, International 14, Dragon, J24, Half Tonner, Tall Ships (Malcolm Miller, Sir Winston Churchill), toerjachten trips.zonder en met skipper, Reserve Officier Dek Belgische Marine. Aan boord: navigatie/tactiek/weer – piano – occasioneel roer.
• Ronald Bouwmeester: eenheidsklassezeiler – reserve officier Nederlandse zeemacht – diverse toerjacht trips. Aan boord: Roer en grootzeil
• Jean Muls: eenheidsklassen – diverse toertrips. Aan boord: Roer -piano – voorzeil
• Koen Geurts: eenheidsklassen, diverse delivery offshore, enkele offshore races waaronder Giraglia. Aan boord: voordek, roer, grootzeil, voorzeil – piano.
• Didier Opdebeeck: eenheidsklassen. Aan boord: Voorzeil – voordek.
• Sabrina  Verdyck: beperkt eenheidsklassen – toertochten crew. Aan boord: Voorzeil – kombuis.
• Vincent Siau: beperkt eenheidsklassen. Aan boord: voordek – voorzeil.       
• Dominique Van den Eynden: beperkt eenheidsklassen. Aan boord: roer, grootzeil – voorzeil – ontpopte zich als een begenadigd roerganger.
• Tom Broekhuijsen:  – instructeur eenheidsklassen – toerjachten, diverse deliveries en wedstrijden. Aan boord: voordek, roer, grootzeil -voorzeil – piano.
• Celine Mortier: eenheidsklassen. Aan boord: voordek – voorzeil.
• Rob Schols: eenheidsklassen – toerjachten met en zonder schipper. Aan boord: roer en grootzeil – voorzeil – kombuis.

We hebben allemaal als levende ballast aan de hoge en de lage kant gezeten.

De coaches

• Rudi Cornelissen – team leader tijdens de wedstrijden – roer bij de start/tactiek/weer.
• Yan Trouwen – voorbereiding en trainingsdagen op Oosterschelde – diverse adviezen in voorbereiding
• Eduardo Genoves (Spa) Owner representative/bosun/ technieker, super teamlid vanaf begin.

“We are in it for the race niet voor de reis.”

Project managemen

Gaandeweg groeide de zekerheid dat alleen enthousiasme en een tandje bij in de fitnesszaal geen garantie op competitiviteit zou worden. Iedereen was ervan overtuigd dat het best wel iets meer mocht worden dan deelnemen alleen. Enters: Yan Touwen die met de zeilers aan de slag gaat. Hij heeft mega big boat ervaring en zeilde de Giraglia eerder. “Als je met een Swan 45 echt wil meekomen, moet je basiservaring hebben om dat schip aan de praat te krijgen en houden. Je hebt het hier ook over beheersing van enorme krachten. Dat doe je niet zomaar.”

Dat leidde uiteindelijk naar twee dagen oefenen op een 40 voeter (Easy Sailing bvba) op de Oosterschelde. En het verruilen van de eerste Giraglia inshore tegen een live trainingsstage op de ingehuurde Elu. (Swan 45 // Yacht Story / Gill Zwaans). De trainingen maakten duidelijk wie wat graag en goed deed, waaruit de taakverdeling van hierboven vloeide.

Het team stond zelf in voor alle kosten, wat niet wil zeggen dat er niet geshopt werd: Polo’s en fleeces gekocht bij  Gill, met het ACSC-logo geborduurd bij de Alsico groep. Extra navigatiemateriaal bij Bogerd Martin. Voor wie zeilkleding zocht, gingen ze te rade bij het Antwerp Nautical Center die aan speciale condities leverde. Bij Decathlon werd reservemateriaal aangekocht en Elements leverde reserve (kracht) voeding. Logo Pen Paper Carlos. Dit project draaide zonder structurele sponsoring.

Een team is een team als de teamgeest overheerst

Antoon Van Coillie: “Omdat de karakters matchten en de ego’s thuisbleven, trok iedereen snel iedereen mee. Het motief was de wil om te slagen en dat voelden we zelfs aan de wal. Niemand blijft achter. Daardoor overwonnen we ook vlot de praktische akkefietjes die gebruikelijk zijn voor wie dit voor het eerst doet.

“Alles stond wel in de instructies, maar de echte ervaring is toch de beste leerschool.”

Van Coillie: “Oorspronkelijk was het om “het te doen”. Gaandeweg groeide de competitiegeest die echt uit de fles kwam in de inshores. Ook het zelfvertrouwen groeide even snel mee. Dus startten we in de feitelijke Giraglia met een “We can do it” gevoel.”

“We liepen in twee teams van zes zeilers 4 uur op en 4 uur af, met de navigator permanente in stand by. De wil om te scoren bleef maar groeien. We voelden ons zeker op onze plaats bij de prijsuitreiking, waar -niet vergeten- veel en veel meer ervaren teams schouder aan schouder staan. Zij behandelden ons als gelijken”.

La Giraglia

De Franse marine hield schietoefeningen, dus werd de race ingekort tot 210 mijl ipv 240 mijl. Na een krioelstart om 12 uur in baai van St.-Tropez maken ze slagen aan de wind naar de Fréjus boei bij “La Chrétienne”. Vandaar de avond in, weer aan de wind tot de volgende ochtend. Gelukkig ruimt de wind en gaat het breeduit naar Giraglia. Bijna windstil. Na overleg besluiten ze na deze ronding naar het westen op te kruisen naar een zone met meer wind.

Maar ze blijven hoog doorlopen om uiteindelijk met ruime wind richting Genua te zeilen. Het log klimt eindelijk naar 9,5 knopen. Maar op vijftien mijl van de finish is de wind weer op en klotsen ze zachtjes richting eindstreep.

Van Coillie: “We hebben intussen heel wat voorzeilwissels achter de kiezen. Het is na middernacht als we met veel moeite finishen: de verlichting van de stad maakt het allemaal lastiger. Om 03u40 breekt de euforie aan boord los.”

Geleerde lessen

De Swan 45 was ingehuurd voor de gelegenheid. Bij inschepen bleken de zeilen verouderd. Voor de volgende keer is een inspectie vooraf zeker een must, zeker omdat de zeilkwaliteit in een wedstrijd van groot belang is.

Het weer deed haar Middellandse Zee charmes alle eer aan. Meestal voldoende wind, heel soms wat windstiltes. De zeilwissels gingen vlot, de grote uitdaging was om windzones op te sporen, met en zonder vele apps. Zouden de locals hier hun voordeel uithalen?

Maar dat betekent ook geen zeezieken en geen voorvallen die ze niet meester konden. Ook dankzij het redelijk Mediterraan optimisme van de schipper zat de sfeer er goed in. Noot aan de kok: volgende keer iets minder meenemen.

Afknapper: Slecht weer in St-Tropez, dus geen crew party. Opknapper: ontvangst in de Fondation Linda & Guy Pieters in Saint-Trop: de moeite waard om te bezoeken.

Conclusies?

“Volgend jaar terug!” Zegt Antoon Van Coillie zonder veel nadenken. “Het was een fantastisch avontuur dat we goed beheersten. Het leidde tot een hecht team ondanks de verscheidenheid aan achtergronden van ieder. We zien elkaar nog steeds geregeld, ook om plannen te maken.

Hopelijk inspireert het anderen om een vergelijkbaar zeilproject te beginnen of onze Antwerp Corinthian Sailing Club te komen verstreken. Deze formule open talloze mogelijkheden voor een of meerdere boten in de la Giraglia of andere wedstrijden.”