Gente di Mare – Rolex Fastnet Race. Murphy is een waterspook

Roel Ysewyn was gedecideerd om de Rolex Fastnet Race zeker nog eens over te doen. Die van ‘21 was pittig en leerzaam, het team scoorde als beste uit de Belgische vloot. Deze keer zou er een man meer aan boord meegaan, zodat de krachten wat konden worden verdeeld. De stormachtige start van twee jaar geleden was een wijze les, de uitputtingsslag zou zo worden voorkomen. De Gente di Mare werd helemaal uitgerust en ingericht voor deze immens populaire 695 zeemijlen lange race. Realist Roel zei het nog: het belangrijkste is finishen.

Fluo

Dagen voor de start op zaterdag 22 juli verwittigden de routeurs en meteorologen voor een herhaling van de weersomstandigheden van de voorgaande editie. Zuid- zuidwest tot 35 knopen tegen de stroming die uit de Solent zou worden gepompt. Waardoor dus de beruchte typische golfslag ontstaat.
Roel en zijn mannen prepareren – net als bij het gros van de IRC vloten, de oranje stormzeilen.

Gente Di Mare crew – Rolex Fastnet race 23

Roel Ysewyn, Stany De Cock, Tom DeJonghe, Erwin Verstraelen, Ward Maes en Herman van Leugenhaege.

“Bij de dichtgedromde start van de IRC3 vloot is qua zeestaat zondermeer zwaarder dan de voorgaande keer.” Zegt Roel. “We liggen bovendien erg laag, ook door de regen zien we de immens brede startlijn amper. Maar we gaan er hard vandoor, afgedekt door een reeks boten boven ons. Na een tijd komt de melding dat er 20 centimeter water boven de vloer staat. Edwin kan niet snel genoeg hozen, het water stroomt binnen. De vraag is: waar vandaan?”

Tot tegen het plafond

Het pompen en hozen gaat verder, terwijl buiten de omstandigheden erger worden. Massaal water rolt continu over dek, windmeters lopen op tot 40 knopen. Volgens de weerberichten gaat het pas in de ochtend afzwakken. Gente Di Mare volgt de kust en duikt net geen 24 uur na de start Lyme Bay in om de tegenstroom te ontwijken. Er staat nog altijd 30 knopen wind. En het lekken stopt niet. Het komt door de raampjes, maar er is meer. Ergo: de werkelijke oorzaak van een ernstig lek wordt niet gevonden.

“Intussen klots het water bij wijze van spreken tot aan het plafond. Niet alleen in de ruimte, maar ook achter de schotten, door de kastjes en natuurlijk op de elektronica. Mijn GSM ligt in een kastje te dobberen.” Vertelt Roel.
Op korte termijn wordt het rustiger, maar na de ronding van Fastnet Rock zou het wel eens opnieuw kunnen gaan poeieren.

Speurwerk

In de ochtend van de 23^ste juli besluiten ze met tegenzin, maar ook verantwoordelijkheidszin om de race te verlaten en terug naar Cherbourg te keren. Daar komen ze aan … op een half uurtje voor de record brekende Ultim SVR Lazartigue die een duizelingwekkende tijd van 1 dag 8 uur 38 minuten en 27 seconden neerzet.

De zoektocht kan beginnen: het interieur wordt gesloopt terwijl ze buiten met de slang water over dek en opbouw spuiten. Als zowat de halve voorpiek eruit is gehaald slagen ze erin de stroom te traceren tot aan het schot van de ankerbak. Helemaal in de punt.

Onzichtbaar

Roel is kort: “Om de zoveel seconden dook de GDM helemaal in de golf, het water spoot de ankerbak in die nauwelijks kon lozen. Er zat een barst in de zijwand van de ankerbak, op een plek die je niet kan zien. Dus is de bulk van het zeewater daar doorheen geperst.”.

De onzekerheid van de lekkageoorzaak en de bedreiging dat het zeewater in de boot alles zou beschadigen en hen ook zonder navigatie- en communicatieapparatuur zou kunnen zetten maakten dus een abrupt einde aan deze Rolex Fastnet Race.

Goed zeemanschap, noemen we dat.