Met het overlijden van Willy Walscharts verdwijnt er een zekere flair uit het zeilen

In memoriam Willy Walscharts

Talloze zeilers zijn ondersteboven van het droevige nieuwe over het plotse overlijden van Willy Walscharts.

Willy was alom bekend in de Antwerpse zeilwereld en ver daarbuiten. Hij was RYCB-Lid sinds 1983.

Buitenland

Met de lichtblauwe ‘Asterix’, een Contessa 35 naar een ontwerp van Doug Peterson en gebouwd door de gerenommeerde werf van Jeremy Rogers in Lymington, behaalde Willy talrijke overwinningen in vele offshore races, zoals Cowes-Dinard, West Mersea-Breskens, de North Sea race, de Channel race, Channel week, de Fastnet race, Light Vessel, Delta race…

Hij nam 15 keer deel aan de ‘Saint Malo- race ‘en 7 maal aan de ‘Fastnet-race.’

Op 2 december 1986 werd Willy op de annual dinner van de Royal Ocean Racing Club in Londen, in aanwezigheid van 600 fervente zeezeilers samen met zijn volledige bemanning en enkele goede vrienden, gehuldigd als RORC-kampioen in klasse III. Zowel in de open- als de restricted division.

Her Royal Higness Princess Royal, Ann van Engeland, overhandigde hem onder luid applaus,

  • the Ilingworth cup
  • the Ernest Moore plate en
  • the Freddy Morgan trophee

Binnenland

Willy nam deel aan 30 Antwerp-races en 12 Schelderegatta’s en behaalde er overwinningen en zelfs line-honours.

Hij was de allereerste laureaat van de trofee ‘Yachtman van het jaar’ en mocht hem op 11 december 1987 in deze club uit handen van onze erevoorzitter, baron Kronacker en in aanwezigheid van eerste minister Tindemans en talrijke prominenten en genodigden in ontvangst nemen.

Eens zeiler, altijd zeiler

Later en na al het wedstrijdgeweld begon Willy het rustiger aan te doen en ging hij meer toerzeilen met zijn X412, Swan 46 en Swan 56. Hij zeilde met familie en vrienden tijdens de vakantiemaanden op alle Europese zeeën, in het noorden en in het zuiden. Maar het liefst zeilde hij naar Engeland, veelal langs de zuidkust waar hij alle havens, yacht clubs, restaurants en pubs kende.

Wel 16 maal trotseerde hij de golf van Biskaje op weg naar de Middellandse zee en terug. De laatste jaren vertoefde hij in Spanje in Torre de Bara, waar hij zijn thuishaven had gevonden.

Clubman in hart en ziel

Jaren bereidwillig medewerker en deel uitmakend van de ploeg van Carlo Nuyens  bij de organisatie van de onvergetelijke jaarlijkse BQ’s en graag geziene gast en sponsor s ’avonds in de bar van tante Francine na de zeilschool, en steeds present op de talrijke clubevenementen en feesten.

Na de lange arbeidsjaren als gekend carrossier in de Verschansingsstraat was het tijd voor rustig aan. Met zijn elektrische fiets nam hij dikwijls de overzet aan het Steen en reed hij naar de club om de boten in de winterberging op de wal te bekijken en een praatje te maken met de vrienden in Den Blekken Hangar die aan het slissen en schuren waren.

Het gebeurde herhaaldelijk dat hij daarna aan de bar in de club een bolleke ging drinken.

Warm en innemend

Willy was een verstandige en trouwe vriend die door zijn liefde voor de zee, doorzettingsvermogen en jarenlange ondervinding, alom gerespecteerd en geliefd was in de zeilwereld, zowel in binnen- als buitenland. Hij was heel zeker een van de succesvolste zeezeilers sinds het ontstaan van onze vereniging.

Ongeval

Op 4 mei 2022 overleed Willy op 78-jarige leeftijd in AZ Stuivenberg door een opgelopen hersentrauma na een aanrijding met zijn fiets en een step in de Kloosterstraat in Antwerpen.

Ondanks een geslaagde heelkundige ingreep en de beste ic-zorgen kon geen hulp meer baten.

Dirk De Bock