Optimist wintertraining in Broechem is de opstap naar uitdagend zeilseizoen

Het ijs kraakt op de parking van ZSC in Broechem. In het warme clubhuis verzamelen een twaalftal jonge gasten en een meisje rond bij elkaar geschoven tafels. Brooddozen en containertjes gaan open. Hoera: oosterse pikante noedels.
Briefing en dan gaan ze het water op zoals alle zaterdagen van de winter. Welkom bij alweer een bouwlaag van jong zeiltalent.

Eindelijk zon in het clubhuis. Een handvol ouders lopen af en aan. Ze tonen foto’s op hun smartphone van de ‘droge training’ van toen-er-geen-wind-en-veel-mist een van de trainingsdagen wegkaapte.
Na de lunch: briefing. Bernard Glorie schetst een paar algemene schema’s op het whiteboard, maar kijkt zijn pupillen vooral in de ogen. Focus, jongens, focus. Zij zeggen dat ze liefst korte trainingsrondjes draaien. “Onze Finn zat vorig jaar bijna honderd dagen op het water,” laat Roel Ysewyn kwansuis terloops vallen.

Wintertrainingen

De zeilers komen uit een brede radius rond dit hoge zoetwaterbekken in de oksels van de E313, de E34 en het Albertkanaal. Sommige zeilers kwamen de vorige maanden zelfs vanuit Oostende en Philippeville.
Roel Ysewyn en Bernard Glorie trekken al lang aan het Level Up wintertrainingsprogramma van RYCB. Nu pikten ze  gretig in op de uitnodiging van de ZSC om de training van Optimistzeilers die niet op het Galgenweel terecht konden verder te zetten. Ook de zeilers van VVW-Galgenweel haakten in. Naast Bernard en Roel sprongen ook Ben Celis (ZSC) en Mira Vantoose (VVW) in de coachboot.

“Er zijn geen andere wintertrainingen in het Antwerpse” zegt Kevin Paesmans, secretaris van de Dinghy Optimist Class Belgium en de lokale voorzitter die de deur van zijn club graag openzet. Maar ook de zonnewering.

Iedere zaterdag van de voorbije winter gingen de Optimistzeilers hier het water op. Er bestaat niet zoiets als een strak trainingsplan: ze passen zich altijd aan de situatie aan. Zoals die mistdag. Tafels aan de kant, droge hangoefeningen, tactiek en reglementen en een loopje rond het watervlak.

Willen en zullen

Maar de essentie is, zeggen Bernard en Roel, dat de zeilers blijven doorzeilen, dat ze hun boot beter leren aanvoelen, dat ze door nauwe begeleiding stapje voor stapje efficiënter gaan zeilen en zo hun zelfvertrouwen doen groeien. “Je kan het voordeel van deze wintertrainingen onmogelijk onderschatten,” vindt Roel. “Ze steken mekaar aan en ze zijn tegen een stootje bestand. Als ze straks naar Spanje gaan trainen en racen staan ze vlijmscherp.” Het toppunt is: de zeilers zeuren de ouders de oren van de kop om te gaan trainen.



Actie

Roel en Bernard helpen hun pupillen met  optuigen, ze plakken rap nog enkele tell tales en geven wat raad. Helemaal ingepakt stappen de zeilers in hun Optimisten, sommigen zelfs op blote voeten.  De beste boten zijn al naar Spanje, nu zeilen ze met de reserveboten. Bernard leidt de training, geeft tips en commentaren, scheurt er eventjes vandoor om boeien op te halen.

Fluitsignaal: ze varen driehoekjes, dicht opeengepakt. Opwarming. Je ziet wie er vanonder gaat en wie blijft plakken. “Voor je kijken, daar gebeurt het…!”.

Dan volgt een kleine wedstrijd in trainingsmodus. De eerste aan de bovenwindseboei maakt drie extra rondjes, de tweede twee de derde een en zo krijgen de achtervolgers een extra kans en moeten de betere zeilers harder werken om weer vooraan te komen.

Zullen we zeggen dat de gesprekken onder de zeilers aan de boeien geanimeerd zijn? Tja.

Bij iedere ronde, die hoogstens vijf minuten duurt, sleutelen ze aan de valspanning, aan de zeilbolling en wordt er driftig gehoosd.



Seizoen op gang geschoten

Vanaf volgende week gaan een enkelen uit deze groep naar Spanje. Eerst een week trainen, dan van 12 tot 16 februari de 35ste International Vila de Palamós Optimist Trophy (19de nations Cup).

Siebe Paesmans (ZSC Broechem), Emile Meert (WWSV Team), Maud De Bie (WWSV Team), Maurice De Beukelaar (WWSV Team), Paul Glorie – Farrerons (RYCB –  WWSV Team), Maxime Van Acker (WWSV team)  en Finn Ysewyn (RYCB) staan op de deelnemerslijst van dit megaevent met 551 deelnemers.

Bernard Glorie: “We hebben het als ouders natuurlijk gemakkelijk want we hebben zelf ervaren als we jong waren wat deze intensieve training aan positiefs veroorzaakt.”

“Zelfvertrouwen, verantwoordelijkheidszin, organisatie, uitleven in open lucht, de camaraderie, dat en veel meer is beter dan de dreiging van de smartphone. Ze groeien snel in hun wedstrijd beheersing  en dat is een belangrijk onderdeel van hun persoonlijkheid. Daarnaast is zeilen een erg complete sport. Ze stimuleert een gebalanceerde inzet van fysieke zowel als mentale capaciteiten.”

Nee, er liggen geen grote plannen voor de boeg van deze jonge zeilers: deelnemen aan de Spelen, zoals Evi en Emma en alle zeilers die ook in de Optimist gepasseerd zijn, is voor dit team nog veel te ver weg. Ze werken nu aan dit seizoen en halen daar alles uit wat er zou kunnen inzitten. En gezien ze nog in het Lager zitten, werken de scholen goed mee. Een weekje overslaan om in Spanje te gaan trainen is geen drama.

“Wij weten goed wat voor positieve pluspunten eraan vastzitten.” Sluit Bernard af. “Zeilen is voor ons en voor hen sport nummer één.”