Contact
Weer
Bernard, Luca en Isabelle: zeilers assisteren zeilers, ieder op hun manier
Flash-back. Hoe indrukwekkend kan een zeiltochtje op een 470 wel niet zijn? Alleszins sterk genoeg voor Bernard Dandois om een leven lang verknocht te blijven aan wind en water en dus aan het zeilen.
Mettertijd ging het van actief zeilen naar de fakkel doorgeven aan Luca, de volgende generatie. Die stapt in de Race & Rescueboten van de RYCB. Voor ze er erg in hebben assisteren vader en zoon bij wedstrijden op zout en zoet water. Komt daar toch nog niet Isabelle, de zeilende vriendin, bij?
Hap zegt de microbe
Bernard Dandois moet zes of zeven geweest zijn toen hij in 1963 met zijn ‘Nonkel André’ op het Galgenweel zijn eerste rakken zeilde. De microbe, zoals die begeestering toen werd omschreven, beet: hij volgde zeillessen bij BLOSO, en voor hij er erg in had zat hij aan boord van roemruchte wedstrijdboten zoals de Caliroë in Breskens.
Bernard scheept ook in voor internationale wedstrijden zoals de Fastnetrace. Tel daar nog eens een memorabele charterreis van drie weken naar en drie weken van Griekenland bij plus de tijden als ‘preparateur’ aan boord van de Pen Duick jachten van Eric Tabarly en je weet direct dat er geen weinig beslagen zeiler voor je staat.
Zeiler zonder grenzen
“Op mijn zestiende kocht ik mijn Laser bij de toenmalige invoerder, Georges Bosmans, in Mechelen.” Vertelt Bernard Dandois. “Dat waren de tijden waar je alles zelf moest uitvinden. Natte truien als extra ballast, zoals de Finn zeilers gebruikten. Of met een groepje vrienden trainingen organiseren op de Spuikom in Oostende.” Datzelfde groepje dweilde op eigen houtje wedstrijden in binnen- en buitenland af tot in Spanje toe.
“Er bestond niet zoiets als een officiële, gestructureerde trainingsgroep, laat staat dat we op georganiseerde coaching konden rekenen. Het is pas later dat er diverse teams ontstonden op diverse plaatsten en wel of niet onder de vleugels van clubs of federaties.
Go Sailing was een heel sterk team, geleid door André -alias Dédé- Wilmet. Niet alleen was hij een charismatische coach. Go Sailing had geen echte thuisbasis, maar trainde wel op diverse plaatsen, zodat de training voor iedereen wel eens kort bij was. Deze en nog andere groepen pasten perfect in een haast op natuurlijke manier gegroeide doorstroming van beginnende Laserzeilers naar echte kampioenen.” Daar spendeerde Bernard heel veel tijd aan.
Hoewel: de doorstroming kreeg met de Corona lock down periode een ferme knauw. Hij kijkt nu uit of het initiatief van de RYCB Level Up trainingen voor de Optimisten voldoende energie zal genereren om ook aanstormend ILCA-talent te lanceren.
Van Blub naar kampioen
Zoon Luca zeilt al op zijn derde jaar mee en krijgt een eigen houten Opimistje van zodra hij er groot en sterk genoeg voor is. Herinneringen aan die ‘Blub’ zijn nog altijd levend. “Ik kreeg zeilles bij Sodipa en volgde de nodige stappen vanaf Basis. Toen bleek dat ze geen Evolutie 2 gaven, ging ik op zoek gegaan naar andere locaties zoals op het Spaarbekken in Nieuwpoort. Uiteindelijk kwam ik bij RYCB terecht.”
Het was voor de Dandois’ een periode van veel rondreizen, zoals naar de Q-Cups. Ondertussen zette Bernard zich in om boten van RYCB leden mee te transporteren naar de verschillende locaties.
Snel daarop stapt Luca naar de Laser // ILCA over, van de ene training naar de andere, bij diverse teams. Hij laat zich opmerken in de ILCA-wedstrijden met sterke podium resultaten in de nationale kampioenschappen. Zoals de gouden plak bij het voorbije OBK ILCA 6 Inland.
Eén constante: hij beleeft duidelijk veel plezier aan het zeilen en wil dat zo houden. Ook als lesgever en als helpende hand achter de schermen.
Geen race zonder begeleiding
Tot in 2019 Tomy Neuman, actief wedstrijdbegeleider van het RYCB Race & Rescue team, hem vraagt om mee te werken aan het WK Splash op de Oosterschelde. Luca heeft immers al wel meer meegewerkt aan de kant van de organisatie, met als groot voordeel dat hij als wedstrijdzeiler de de gang van zaken bij regatta’s goed kent.
Dat is de start van een heel nieuw zeilengagement waarin vader en zoon Dandois zich in vinden. Het uitzetten van wedstrijdbanen, opvolgen van de starten en de finishes en inspringen waar nodig. “Het kan best wat pittig worden, want we draaien lange uren. Soms is de ene manche amper gedaan of moeten alle boeien verlegd worden om de volgende reeks zo snel mogelijk te laten starten.” Vertelt Luca.
Bernard: “Grote, meerdaagse wedstrijden zijn dan weer goed voor de teamgeest. Je bent de hele dag samen bezig met talloze taken. Na de race ga je samen eten, wat altijd wel bevorderlijk is voor het ensemble. Behalve als je vroeg zou willen gaan slapen.” Ze hebben zich sterk geëngageerd, behaalden hun Stuurbrevetten om met de snelle RIB’s te mogen varen en gaan ook verder in de andere bijscholingen zoals EHBO en zelfs ‘Regional Race Officer” het eerste trapje in de structuur van officiële en dus erkende wedstrijdleiding.
Luca slaagde in de eindproef, Bernard moet bissen, maar dat mag geen hindernis zijn. Ze gaan dus kunnen zeilers registreren en de administratie opvolgen van voor de start tot na de prijsuitreiking, start- en finishprocedures uitwerken, de juiste communicatie onderhouden met de deelnemers, enz.
Een eigen koers
In de achtergrond volgt Isabelle Dompas, de vriendin van Luca de gesprekken. Het zeilen is een onderdeel van hun relatie, want ze is getalenteerde ILCA-zeilster. Zien we daar de koppelstreep? Op aanraden van haar moeder stapte ze eerst in de Cadet en stapte gauw over naar de Laser / ILCA.
Het voorbije jaar werd ze eerste in de ILCA 6 min 21 jaar in de Europacup en tweede in het OBK inland.
Omdat ze voluit wil gaan voor haar studies verpleegkunde, haakte ze af bij het WWSV Talent team. Want ook zij wil plezier in het zeilen en haar ambities om te winnen combineren met die studies.
Een Olympisch traject laat te weinig maneuvreerruimte toe om het ook in de medische opleiding waar te maken. “Buiten dat ik uitstekend wil blijven scoren in internationale ILCA-wedstrijden, “legt Isabelle uit, “blijf ik me nog inzetten voor de Cadetklasse als coach.”
Bernard, Luca en Isabelle: zeilers assisteren zeilers, ieder op hun manier.
Het zou dus wel eens kunnen dat ze binnenkort over de finishlijn komt die wordt gesurveilleerd door Bernard en Luca.
Het blijft in de familie
RYCB-Race & Rescue team
Er staan voor dit nieuwe jaar 38 events in de planning van RYCB Race & Rescue. Doorgaans begeleiding van zeilwedstrijden op binnenwater en op zee. Maar ook assistentie bij triatlons, vuurwerk of andere manifestaties op, in en aan het water.
